Το παιδί μου άλλαξε δάσκαλο…

  Φέρνοντας τη λέξη δάσκαλος στο νου μας κατακλυζόμαστε από ποικίλες αναμνήσεις αναλόγως βέβαια με τα προσωπικά βιώματα που έχει ο καθένας μας. Το μόνο σίγουρο είναι πως όλοι θυμόμαστε με ευχαρίστηση και ευγνωμοσύνη τους δασκάλους εκείνους που με τη ζωντάνια και το πάθος τους για τη διδασκαλία μάς ενέπνεαν και μας τροφοδοτούσαν με κίνητρα για να αγαπήσουμε ουσιαστικά τη μάθηση και να εκτιμήσουμε αυτά που μας προσφέρει. Από την άλλη όμως, υπήρξαν και δάσκαλοι που μας φόβιζαν, μας απέρριπταν ή απλά αδιαφορούσαν με αποτέλεσμα να συσχετίσουμε το σχολείο ή το μάθημά τους με μια δυσάρεστη εμπειρία. Μία τέτοια ανασκόπηση είναι αρκετή για να συνειδητοποιήσουμε το ποσό άρρηκτα συνδεδεμένο είναι το πρόσωπο και η συμπεριφορά του δασκάλου με το είδος της σχέσης που θα αποκτήσει το παιδί με το σχολείο.

  Έχει παρατηρηθεί ότι τόσο οι γονείς όσο και τα παιδιά νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια έχοντας ένα δάσκαλο καλοσυνάτο, ευγενικό που συνεχώς τα ενθαρρύνει. Άλλωστε είναι αδιαμφισβήτητο πως σε οποιαδήποτε ηλικία (πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την παιδική) όταν εκτιμούμε και θαυμάζουμε κάποιον θέλουμε να του μοιάσουμε και να του το ανταποδώσουμε. Τι συμβαίνει όμως όταν ο αγαπημένος μας δάσκαλος αντικαθίσταται από κάποιον άλλον τη νέα σχολική χρονιά;

  Αυτό είναι ένα ζήτημα που δύναται να απασχολεί τόσο τους μικρούς όσο και τους μεγάλους. Καθώς όμως το παιδί μεγαλώνει και αλλάζει τάξεις είναι φυσικό κι επόμενο να περνάει από δάσκαλο σε δάσκαλο. Σίγουρα οι αλλαγές είναι μία δύσκολη υπόθεση που συνήθως δεν αρέσουν σε κανέναν και είναι απόλυτα κατανοητός ο φόβος που συνεπάγεται για καθετί καινούριο (ιδίως όταν μιλάμε για το δάσκαλο του παιδιού μας). Ακριβώς γι’ αυτό, το πρώτο πράγμα που απαιτείται είναι να δοθεί λίγος χρόνος για τη μετάβαση και την προσαρμογή στη νέα κατάσταση.

Προς του γονείς…

 

  • Πριν βιαστείτε να κρίνετε το νέο δάσκαλο ή τη δουλειά του δώστε του μία ευκαιρία και γνωρίστε τον καλύτερα ενθαρρύνοντας το παιδί να κάνει το ίδιο. Επειδή είναι καινούριος δάσκαλος δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι κακός δάσκαλος.
  • Μη φορτώνετε το παιδί με δικές σας ανησυχίες και το προδιαθέτετε αρνητικά.
  • Αν υπάρχουν ευαίσθητα ζητήματα που αφορούν το παιδί σας ενημερώστε τον καινούριο δάσκαλο από την αρχή και ζητήστε ευγενικά τη συνεργασία του.
  • Αν εκείνο παραπονιέται και σας θέτει ζητήματα που έχουν προκύψει, θα ήταν καλό να ελέγξετε αν ευσταθούν ή απλά δυσκολεύεται να προσαρμοστεί τώρα που το «άφησε» ο παλιός, καλός του δάσκαλος.
  • Στην περίπτωση που υπάρχουν όντως κάποια θέματα συζητήστε πρώτα με το παιδί τι ακριβώς το ενοχλεί και στη συνέχεια θέστε τους προβληματισμούς σας στο δάσκαλο (χωρίς να του επιτεθείτε ή να τον κατηγορήσετε ευθέως γιατί θα το φέρετε σε δύσκολη και αμυντική θέση).
  • Είναι σημαντικό οι γονείς να του εκφράζουν την κατανόησή τους και για τη δική του θέση και στάση καθώς δεν έχουν να κάνουν μόνο με το δικό τους παιδί. Βοηθάει πολύ το δάσκαλο να ξέρει ότι ο γονιός συνυπολογίζει και τη δική του άποψη.
  • Αν μετά από επανειλημμένες συζητήσεις με το νέο δάσκαλο εξακολουθούν να υπάρχουν μελανά σημεία για το παιδί συζητήστε το θέμα κατ’ ευθείαν με το διευθυντή του σχολείου και αποφύγετε τη δημιουργία τύπου «πηγαδάκια» με άλλους γονείς.

Προς τους δασκάλους…

  • Ως δάσκαλοι που είμαστε οφείλουμε να δείχνουμε μεγάλη υπομονή και κατανόηση στις ανησυχίες των γονέων. Όλοι γνωρίζουμε ότι επειδή πρόκειται για το παιδί τους κάποιες φορές γίνονται πιο υπερβολικοί και αγχώνονται για την έκβαση της νέας αυτής αλλαγής. Καλό θα ήταν να μιλήσουμε λίγο παραπάνω μαζί τους για να μας γνωρίσουν, να τους διευκρινίσουμε τυχόν απορίες τους ώστε να μας εμπιστευτούν.
  • Το ίδιο ισχύει και για τα παιδάκια τα οποία χρειάζονται κάποιο χρόνο μέχρι να συνηθίσουν το νέο τους δάσκαλο. Ας φροντίσουμε να τους μιλάμε για μας και να μοιραζόμαστε μαζί τους κάποιες στιγμές της καθημερινότητάς μας για να μας αισθανθούν πιο κοντά τους. Όταν νιώθουν το δάσκαλο δικό τους άνθρωπο τα παιδιά χαλαρώνουν και αναπτύσσουν κι εκείνα το αίσθημα της εμπιστοσύνης.
  • Παρ’ όλες τις πιέσεις του αναλυτικού προγράμματος καλό θα ήταν να αφιερώνουμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε σε ομαδικές δραστηριότητες που μπορούν να μας φέρουν πιο κοντά με τους μαθητές μας (π.χ. συζητήσεις για επίκαιρα θέματα, εκπαιδευτικά παιχνίδια).

  Κλείνοντας αυτό το θέμα θα ήθελα να τονίσω τη στενή σχέση και επαφή που πρέπει να υπάρχει μεταξύ γονέων-δασκάλου-μαθητή εφόσον ο στόχος μας είναι ένας και αυτός: η πρόοδος του παιδιού. Και οι τρεις αποτελούμε μία αλυσίδα που δίχως τη μεταξύ μας άριστη συνεργασία το παιδί δεν επωφελείται. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είμαστε αντίπαλοι παρά μόνο συνεργάτες. Τέλος, επειδή κάθε σχολείο έχει δασκάλους που είναι φυσικό να διαφέρουν μεταξύ τους θα ήταν σημαντικό για το ίδιο το παιδί να μάθει να εξοικειώνεται με δασκάλους με διαφορετική προσωπικότητα ώστε κάθε αλλαγή να καθίσταται όσο το δυνατόν ομαλότερη.

To Top